Charles Moulin, Fransman van geboorte, bezocht vanaf 1890 de afdeling schilderen van de Ecole des Beaux-Arts in Parijs, waar hij onder anderen les kreeg van William-Adolphe Bouguereau. In 1896 won hij de destijds fel begeerde Prix de Rome, die hem in staat stelde om een jaar in Rome te studeren. Daar vatte hij een grote liefde op voor Italië. Vanaf 1911 brengt hij langere perioden door in de dorpjes Castelnuovo en Anticoli. Na de Eerste Wereldoorlog wisselt hij verblijf in deze afgelegen bergdorpjes af met presentaties op de Parijse Salon. In 1919 vestigt hij zich definitief in het Zuid-Italiaanse Molise, waar hij sterk afgezonderd leeft. Zijn stijl laat zich niet vergelijken met artistieke stromingen van zijn tijd. Van hem zijn vooral landschappen en figuren bekend.