Jacoba van der Stok was een dochter van de schilder van wintergezichten Jacobus van der Stok. Zij woonde en werkte het grootste deel van haar leven in Amsterdam, waar ze naam maakte met bijzonder fijn uitgewerkte stillevens van bloemen en fruit. In stijl en opvatting stond haar werk dichter bij de pronkstillevens van de Hollandse 17de en 18de eeuw, dan bij de romantische 19de eeuwse bloemstillevens van schilderessen als Margaretha Roosenboom en Gerardine van de Sande Bakhuyzen.