Het werk van Jan Boon wordt gerekend tot het Nieuwe Realisme, een stroming die zich vanaf het midden van de jaren twintig in de Nederlandse schilderkunst manifesteerde. De schilders die tot deze stroming behoorden streefden naar een zo objectief mogelijke weergave van de werkelijkheid. Geliefde onderwerpen van de schilder en beeldhouwer Boon waren stillevens en bloemstukken, afgewisseld met naakten, landschappen en stadsgezichten. Kenmerkend voor zijn werk zijn de zorgvuldig opgebouwde compositie, met veel aandacht voor het vormgebruik, de kleurstelling en de stofuitdrukking.