Joris van der Haagenkunstenaar • kunstschilderArnhem ca. 1615-1669 Den Haag

Joris van der Haagen stamt uit het schildersgeslacht Van der Haagen. Van de vier generaties schilders verwierf Joris de meeste bekendheid en kwam zijn werk terecht in musea en particuliere verzamelingen. In 1575 verhuist zijn grootvader Jan van der Haagen vanuit Antwerpen naar Dordrecht. Zijn zoon Abraham vestigt zich na zijn huwelijk als schilder in Arnhem, waar Joris geboren wordt en opgroeit. Na de dood van zijn vader in 1640 verhuist Joris naar Den Haag, waar zich in die tijd een zwierig hofleven had ontwikkeld en hij meer kansen zag voor zijn schilderscarrière. Tot ca 1656 werkt Van der Haagen als topograaf van de stad. Aanvankelijk schildert hij veel in het Haagsche Bosch, waar in 1952 Huis ten Bosch voltooid wordt. Ook trekt hij de duinen in om van daaruit de stad te schilderen – de zee had zijn interesse niet. Zijn belangstelling lag bij de gebouwen in de stad, de Korte en Lange Vijverberg, waar modieus geklede figuren paradeerden die hij met grote nauwkeurigheid afbeeldde op zijn werk. In Den Haag wordt hij in 1643 lid van het Sint Lucasgilde - kennelijk had hij toen al een leertijd als schilder achter de rug. Zich niet meer thuis voelend in het oude gilde richt hij in 1656 met een collega de Confrérie Pictura op. Vanaf die tijd reist en werkt Van der Haagen regelmatig in het buitenland, Kopenhagen, Frankfurt, en net over de Duitse grens bij Nijmegen. Maar vóór alles ging zijn liefde uit naar het landschap in eigen land en stond Van der Haagen vooral bekend om zijn landschapsportretten en panorama's; 'de Hollandse weiden met haar wateren en hooge luchten, de Hollandsche binnenduinen met hun rijken boschtooi, de glooiïngen van den Veluwezoom, die wijde vergezichten in Betuwe of Achterhoek.' Door de verregaande specialisering in onderwerpen in de 17e eeuw werkte Van der Haagen regelmatig samen met andere kunstenaars als Nicolaes Berchem en Phillip Wouwerman die zijn werk stoffeerden met figuren of dieren. Ook werkte hij samen met Paulus Potter, die net als Van der Haagen aan de Veerkade in Den Haag woonde met uitzicht op het open weiland. Joris van der Haagen zou de geschiedenis ingaan als een ‘waarachtig kunstenaar, die in zijn gedegen en consciëntieus werk uitdrukking wist te geven aan de schoonheid van het Hollandse landschap’.