Peter van Poppel behoort tot de na-oorlogse generatie van nieuwe realisten die zich in de zeventiger jaren manifesteerde. Zijn opleiding kreeg de schilder in Utrecht, de stad van het surrealisme, en dit heeft hem niet ongemoeid gelaten. Zijn schilderijen vertellen fantastische verhalen die de werkelijkheid van alledag te boven gaan. Centraal in zijn werk staan doorgaans naïeve wezens, die - onbevangen, onschuldig en onkwetsbaar - het kind in de mens verbeelden. Daarnaast worden zijn schilderijen bevolkt door allerlei voorwerpen, doosjes, schilderijen en foto’s, die dikwijls verwijzen naar het werk van andere kunstenaars. Dit alles geeft hij weer met humor en grote aandacht voor details.