Willem Jan van Dam zou men het best kunnen typeren als een gematigd expressionist, al is zijn werk nooit tot deze school gerekend. Als autodidact benaderde hij zijn onderwerpen puur gevoelsmatig. Zijn doeken zijn dan ook breed opgezet, maar toch gevoelig geschilderd met een teer, zuiver kleurgebruik dat aansluit bij het sobere, haast geometrisch-elementaire van zijn vormen. Van Dam maakte veel stadsgezichten in Amersfoort maar schilderde ook onderwerpen buiten zoals in de omgeving van Soest, waar hij oude, dromerige boerderijen vond, en in Limburg, Drenthe en Zwitserland.