Willem van Leen behoort tot de belangrijkste Nederlandse bloemenschilders van de late 18e eeuw. Geboren in Dordrecht trok hij in 1773 naar Parijs, waar hij zich toelegde op het schilderen van bloemen. Hij raakte er bevriend met de invloedrijke schilders Gerard van Spaendonck en Pierre Sauvage. Van Leen bleef, met uitzondering van een kort oponthoud in Nederland, tot 1795 in Parijs wonen. Daarna vestigde hij zich als een gevierd stillevenschilder en bloemenschilder in Delfshaven. Zijn schilderijen werden gewaardeerd door zowel geleerden als kunstverzamelaars. Zijn veelal zeldzame en exotische bloemen schikte hij in rijke composities op het toppunt van hun bloei.