Sluit menu
Sluit menu
Nederland ligt voor een groot deel onder de zeespiegel en is voor haar voortbestaan afhankelijk van een goede waterbeheersing. De poldermolen is daarbij bijna het zinnebeeld voor de strijd tegen het water door de eeuwen heen. Dit soort molens regelden, met de vele gemalen, de waterhuishouding en hielden het waterniveau op peil. Ons land telt nu nog ruim duizend molens en vele gemalen, die in het weekend van 8 en 9 mei in het zonnetje worden gezet tijdens de nationale molen- en gemalendag.
Voor kunstenaars is de molen als karakteristiek landschapselement een geliefd schildersobject. In de 19e-eeuwse romantische schilderkunst was de molen veelvuldig aanwezig, maar het is alsof de impressionisten hem daarna in hun schilderijen een hoofdrol toebedeelden. Het weidse Hollandse landschap was immers hun voornaamste onderwerp, en een molen vormde daarin een markant verticaal accent, was een baken. Het hierboven afgebeelde molentafereel door Albert Roelofs, zoon van de bekende landschapsschilder Willem Roelofs, heeft een opmerkelijke, gedurfde compositie. Hij maakte het op jonge leeftijd, hij was 21 jaar, toen hij nog landschappen schilderde en zijn voorkeur en talent voor figuurstukken en portretten nog sluimerend was. Dit werk brengt een ander schilderij in herinnering: ‘De afgesneden molen’ (1872), door Jacob Maris (coll. Rijksmuseum, Amsterdam). Of Roelofs dit schilderij kende is niet bekend. Wellicht werd hij voor Molens, net als bijvoorbeeld Willem Witsen en George Hendrik Breitner, geïnspireerd door de fotografie – toen nog een vrij nieuw medium -, waarbij beelden ‘toevallige momentopnames’ leken. Molens was een van de zes grote Hollandse polderlandschappen die Albert Roelofs in opdracht van de Brusselse encadreur Charles Manteau zou maken (waarvan hij er drie leverde; dit werk op 27 oktober 1899). Hiervoor trok de kunstenaar naar de omgeving van Dordrecht en Kinderdijk. Deze molen zou daar dus gesitueerd kunnen zijn.
Roelofs O.W.A.
Molens, olieverf op doek 70,8 x 100,5 cm, gesigneerd l.o. en te dateren ca. 1899
