Sluit menu
Sluit menu
Gerrit Benner tekende als kind al graag en wilde kunstschilder worden, maar door de bescheiden inkomsten van het gezin werd het uiteindelijk een opleiding tot huisschilder. Later dreef Benner met echtgenote Geesje in zijn geboortestad Leeuwarden een klein winkeltje in luxe artikelen. Vrij schilderen en tekenen deed hij daarnaast in de avonduren. Benner werkte tot 1953 in het cultureel nogal geïsoleerde Friesland.
De expressionistische schilderijen die hij maakte vonden weinig weerklank in het behouden culturele klimaat van zijn geboorteplaats en zijn artistieke ontwikkeling vond plaats in een betrekkelijk isolement. Pas na 1945, Benner was toen al achter in de veertig, ontstond er waardering voor zijn werk. Zijn krachtige en simpele expressionistische beeldtaal sloot aan bij het experimentele karakter van de naoorlogse kunst. Het toonaangevende Stedelijk Museum in Amsterdam organiseerde al in 1954 een grote eenmanstentoonstelling van de Friese schilder. Kort daarvoor had Benner zijn intrek genomen in het oude atelier van Karel Appel in Amsterdam.
Het onderwerp van vrijwel alle schilderijen van Gerrit Benner is het Friese land met z’n ruime horizon en vlakheid: weiden, water en wolken, boerderijen, duinen en dorpen. Daarbij ging het hem niet om een zuivere weergave van de werkelijkheid maar om de uitdrukking van zijn diepe bewondering en liefde voor de natuur. Groene weiden onder blauwe luchten, paarden en koeien, bloemen, vogels, figuren en water zette hij met een brede kwast op het doek, de verf dik aangebracht en al schilderend de vormen vereenvoudigend, tot de essentie was neergezet in felle blauwen, groenen, heldere gelen, rood, zwart en wit.
Benner G.
Verdronken land, olieverf op doek 80,3 x 100,0 cm, te dateren 1954
